Nowy dźwięk cis2
cis2 leży na trzecim polu + #
Aplikatura: nie używamy żadnej klapy, można powiedzieć, że gramy „na otwartym saksofonie”.
Podobnie jak w przypadku d2, barwa dźwięku cis2 jest nieco inna. Barwa cis2 jest jasna („otwarta”), barwa d2 jest ciemna („zamknięta”). Dostrzegamy ten kontrast szczególnie w sytuacji, kiedy oba dźwięki sąsiadują ze sobą.
To naturalne: w wysokości tych dźwięków jest różnica tylko półtonu, a w aplikaturze dźwięk cis2 to „otwarty” saksofon, a d2 „zamknięty” niemal w całości. Dlatego trzeba szczególnej dbałości o barwę podczas ich łączenia.
Metrum w kolejnym ćwiczeniu to „alla breve”.
puls ćwierćnutowy
ten sam puls, różnica tylko w zapisie metrum
alla breve (dawniej “brevis” – półnuta) puls półnutowy
Nowy dźwięk dis2
dis2 leży na czwartej linii + #
Aplikatura taka sama, jak dźwięku d2, plus klapa dis, którą otwieramy piątym palcem prawej ręki.
Jeśli do 7 stopnia gamy molowej dodamy # (czyli podwyższymy go o pół tonu), otrzymamy często używaną w wielu kompozycjach jej odmianę harmoniczną.
Gama e moll – harmoniczna
Zwróć uwagę na charakterystyczną melodię tej odmiany.
Tworzy ją sekunda zwiększona (2<) powstała między 6 a 7 stopniem.
Mimo, że między c2 i dis2 są aż 3 półtony, nadal jest to sekunda, ponieważ dźwięki na pięciolinii sąsiadują ze sobą.
To kolejny wzór. Im więcej ich poznasz, tym mniej rzeczy będzie w stanie Cię zaskoczyć jako muzyka instrumentalistę. Dlatego ćwicz tę odmianę, tak jak wcześniejsze gamy.
Tempo można określać, używając subiektywnych terminów: tak jak powyżej. Dzięki temu znamy również charakter wykonywanego utworu.
Zwróć uwagę na figurę rytmiczną w takcie 10.
Instynktownie będziesz chciał podkreślać puls, grając głośniej ósemkę zlegowaną z poprzednią nutą. To częsty błąd, staraj się go unikać.
Takty 1-8 kolejnego ćwiczenia są w metrum 6/8.
Takty 9-12 oraz 15-16 w metrum 2/4.
Ciekawa sytuacja występuje w takcie 18. Długość ósemek w tym takcie jest identyczna, jak w taktach z metrum 2/4, jednak pozostajemy w metrum 6/8, więc podział jest nieregularny. Wówczas pary ósemek to duole.
„Trzy” to wyjątkowa liczba. W muzyce również. Szczególnie, kiedy łączy się z liczbami parzystymi.
Copyright © 2023 Adam Wojtasik | Created by Alproject
Jeśli nie masz jeszcze konta, kliknij poniższy przycisk, aby je utworzyć.
Stwórz nowe konto