3. Cztery dźwięki
Dźwięk h1
h1 leży na trzeciej linii
Aplikatura: zamykamy klapę pod pierwszym palcem lewej dłoni.
Wsłuchaj się w barwę nowego dźwięku, pamiętaj aby cała nuta trwała „od kreski do kreski”.
Ćwiczenie 6
Ćwiczenie 7
Graj tylko dźwięki górnej linijki, w nagraniu usłyszysz dźwięki dolnej.
Dźwięk c2
c2 leży na trzecim polu
Aplikatura: zamykamy klapę pod trzecim palcem lewej ręki.
Ćwiczenie 8
Ćwiczenie 9
Graj tylko dźwięki górnej linijki, w nagraniu usłyszysz dźwięki dolnej.
Wykonanie legato dźwięków h1 i c2 wymaga nieco więcej uwagi. Klapa c2 musi zostać zamknięta w tym samym momencie, w którym otwieramy klapę h1. Jeśli zrobimy to nieprecyzyjnie, pojawi się niechciany w tym momencie dźwięk a1.
W kolejnym ćwiczeniu przyjrzymy się bliżej dynamice.
Dotychczas graliśmy w stałej dynamice mf (mezzo forte)
Spróbuj zagrać długo któryś z poznanych dźwięków, w tym czasie płynnie ściszaj go i zgłaśniaj w taki sposób, żeby intonacja (wysokość dźwięku) była stała (więcej w Suplemencie).
Sprawdź to, używając tunera. On jasno wskaże, czy dźwięki są tej samej, czy różnej wysokości.
Zachowanie prawidłowej intonacji przy zmiennej dynamice to trudna do uzyskania, ale bardzo cenna umiejętność. Pracuj nad tym już teraz.
crescendo
z wł. coraz głośniej (skrót – cresc.)
znak graficzny:
decrescendo
z wł. coraz ciszej (skrót – decresc.)
znak graficzny:
Możesz się również spotkać z określeniem „diminuendo” (skrót dim.), które jest synonimem terminu „decrescendo”.
Ćwiczenie 11
Znak nad pięciolinią, który pojawia się w tym ćwiczeniu co dwa takty, oznacza miejsce wdechu.
W ćwiczeniach granych dotychczas występowały pauzy, w których mogliśmy naturalnie nabrać powietrze.
W tym ćwiczeniu wdech musi być szybki, tuż przed kreską taktową, nad którą jest zaznaczony oddech.
Tym samym skracamy nieco grany dźwięk, żeby punktualnie zacząć kolejny.
Ćwicz również z tunerem i metronomem.
W metrum 4/4, takt wypełniają cztery ćwierćnuty.
Ćwiczenie 12
Ćwicz również z metronomem.
Dotychczas wszystkie dźwięki łączyliśmy ze sobą, czyli stosowaliśmy artykulację legato. Używaliśmy języka tylko do rozpoczęcia dźwięku.
Jeśli język przerwie trwający dźwięk, zakrywając na chwilę wlot powietrza do ustnika, w taki sposób, żeby nie powstała pauza, otrzymamy artykulację non legato.
Ćwiczenie 13
Oddzielaj dźwięki przednią częścią języka.
Ruchy całego języka będą powodować zmianę barwy, intonacji i dynamiki. Czasem mogą być powodem „pisków”.
Ćwiczenie 14
To ćwiczenie będzie wymagało synchronizacji palca z językiem. Zmieniając wysokość dźwięku, oddzielamy go od drugiego językiem.
W kolejnym ćwiczeniu artykulacja jest zmienna. Pojawiają się również pauzy ćwierćnutowe.
pauza ćwierćnutowa
Ćwiczenie 15
Najpierw wyklaszcz rytm, licząc głośno puls (1, 2, 3, 4, itd…). Ćwicz również z metronomem.
(Więcej w Suplemencie)
